Aansprakelijkheid || Dogs Adoptions || Gezondheid || Wel of geen hondencursus? || Mijn hond is bang voor knallen!
AANSPRAKELIJKHEID
Ook al let u nog zo goed op, kan het gebeuren dat uw hond schade veroorzaakt.
Uw hond kwam net iets te langzaam naar u toe, waardoor hij toch tegen die moutainbiker opbotste die daardoor zijn arm brak, of hij was sneller dan u bij die gezellige familie aan de lunch en sprong bovenop het eten waarbij hij de bril van meneer vernielde.
Als u wordt aangesproken op de schade die veroorzaakt is door uw hond, dan bent u altijd aansprakelijk. Zelfs wanneer u niets te verwijten valt.
Bij de risicoaansprakelijkheid zijn een paar zaken belangrijk.
Ten eerste gaat de wet er van uit dat dieren onberekenbaar zijn. Ze kunnen onverwachte dingen doen. Dit is het gevolg van de “eigen energie” van het dier. Het uitgangspunt is dan ook dat u een dier nooit volledig onder controle kunt hebben. Door een dier aan te schaffen, aanvaardt u bewust het risico van dit onberekenbare gedrag en daarmee bent u altijd aansprakelijk.
Een ander belangrijk element is het verschil tussen een “bezitter” en een “houder”.
Een bezitter houdt het dier voor zichzelf en een houder houdt het dier voor een ander. U kunt hierbij denken aan de hond van de buren die u meeneemt op de wandeling of die een weekje bij u logeert. Ook dan is de bezitter van de hond aansprakelijk. Dit geldt alleen voor schade aan derden.
Dus als de logeerhond uw eigen bank opeet, dan is die schade voor uzelf. U heeft immers de zorg voor de hond aanvaard en daarmee ook het risico.
Ook schade die ontstaat bij vechtpartijen van honden, is vaak voor rekening van de bezitter. Als uw hond losloopt, dan zal de rechter ervan uitgaan dat u bewust het risico aanvaard heeft dat uw hond kan gaan vechten.
Kortom: het is verstandig om bij uw verzekeraar na te gaan of u voldoende verzekerd bent voor ongelukken die veroorzaakt zijn door uw viervoeter.
Bron: Wandelen met je hond van Nicky Gootjes
DOGS ADOPTIONS
Heel graag wil ik de stichting DOGSADOPTIONS onder de aandacht brengen via de site van Blaffend Protest. Wie weet zijn hier mensen die wat overbodig geworden spullen kwijt willen. Ik zal proberen in het kort te vertellen wat mijn connectie is met de stichting. Maar wie het fijne wil weten moet echt even op de site gaan kijken.
Nadat de laatste van een reeks honden die we op volwassen leeftijd uit het asiel hadden gehaald was overleden, wilden we graag nog één keer een pup. Hierdoor kwamen we min of meer bij toeval bij de stichting Dogsadoptions terecht. Deze stichting steunt verschillende asiels in Roemenië en stimuleert en ondersteunt sterilisatie- en castratieprojecten van zwerfhonden én huishonden.
Voor een klein aantal van de vele straathonden zoeken ze een baasje in Nederland. Dit zijn honden die nog kunnen wennen aan het leven van huishond of zelfs ooit als huishond hebben geleefd. De stichting draait helemaal op vrijwilligers.
Na het opnemen van twee Roemeentjes leerden we steeds meer van het fantastische en onmisbare werk dat de vrijwilligers doen. De situatie in Roemenië is echt heel erg slecht. Op straat lopen ze constant gevaar: verkeer, vergif, aan een riek geregen worden, zijn maar enkele voorbeelden.
De asiels zijn heel primitief. Wij kunnen ons daar maar met heel veel moeite een voorstelling van maken. Maar de mensen die daar voor de honden zorgen doen alles wat ze kunnen en met zoveel liefde! Dat is ongelofelijk. Met zo weinig middelen en onder ontmoedigende omstandigheden, weten ze nog zoveel goeds te doen.
Dogsadoptions ondersteunt waar ze kunnen. De honden daar zijn met alles geholpen. Er wordt van alles ingezameld en heel regelmatig naar Roemenië gebracht. Door heel Nederland zijn inzamelpunten, zodat iedereen die wat over heeft aan voer, medicijnen, vlooienmiddelen, manden, benches, transportkennels, kleden, warme kleding, warme laarzen (de laatste twee dingen voor de mensen die de honden verzorgen) enz. enz. dit kan laten ophalen of zelf bij een inzamelpunt brengen.
Meer informatie daarover vindt u hier: Dogs Adoptions Nederland
Zo kan iedereen waar ook in Nederland overbodig geworden spullen die in Roemenië zóóó ontzettend welkom zijn aanbieden. Door heel Nederland zullen vrijwilligers het gráág bij u ophalen.
Voor Den Helder kan het ook rechtstreeks via fa.doorn@quicknet.nl. Graag even in het onderwerp “DOGSADOPTIONS” vermelden.
Hieronder een link naar een filmpje waarin te zien is dat wat misschien druppels op een gloeiende plaat lijken, voor de honden een enorm verschil maakt!! Deze filmpjes zijn van honden die de hoofdprijs gewonnen hebben:
Daarmee vergeleken hebben de honden in Roemenië die geholpen worden door Dogsadoptions een beetje een troostprijs, maar ze hebben het toch al zoveel beter en zitten zoveel veiliger dan de honden op straat.
Brigit Doorn
GEZONDHEID
WANDELEN IS GEZOND
Zeker als u rekening houdt met de leeftijd van uw hond, zijn conditie en het weer.
Een pup mag nog niet lang en ver lopen. Een paar keer per dag een kort stukje is meer dan voldoende. Neemt u de hond te vroeg mee op lange wandelingen, dan worden zijn bottengestel en spieren te zwaar belast met levenslange gevolgen. Dit geldt met name voor een zware, grote hond.
Kunt u de jonge hond nog tillen, dan is er niets op tegen om hem mee te nemen op een lange wandeling, want u kunt hem dan regelmatig in een rugzak meedragen.
Honden met een dikke vacht doet u meestal geen plezier door ze op een zomerse dag mee te nemen. Ze hebben het al snel warm. U weet waarschijnlijk wel dat honden kunnen transpireren. De overtollige warmte kan alleen via de tong en de voetzooltjes het lichaam verlaten. Scheer dus nooit de vacht van uw hond af. De vacht beschermt de hond onder meer tegen zonnestraling.
Gaat u in de zomer naar het strand, zorg dan voor voldoende kraanwater. Als de hond zeewater drinkt, zal hij gaan braken en diarree krijgen.
In de winter verdienen de voetzooltjes extra aandacht. Als er sneeuw ligt kunnen tussen de tenen ijsklontjes ontstaan, waardoor de hond kreupel gaat lopen. De haren wat wegknippen en vaseline ertussen smeren voorkomt dit probleem. IJsklontjes verwijdert u door met lauw water het ijs te laten smelten en daarna de poot goed drogen.
Leg in de winter de slaapplaats van uw hond niet naast de kachel. Hij maakt dan geen of onvoldoende wintervacht aan en hij zal het buiten snel koud hebben.
MAATSCHAPPELIJK AANVAARDBAAR GEDRAG
Wat houdt dat precies in?
Regels voor de baas: houdt de hond bij zich als hij wandelaars, joggers, mountainbikers of ruiters tegenkomt.
De hond: springt niet tegen wandelaars op en rent niet achter kinderen, joggers, fietsers en paarden aan.
De baas: houdt bij het passeren van een aangelijnde hond de eigen hond bij zich. Vooral als de passerende hond een loopse teef is.
De hond: stormt niet op een andere hond af zonder toestemming van de baas.
De baas: houdt ook in losloopgebieden de hond op het pad en laat hem niet dwars door het struikgewas struinen.
De hond: laat wild en vogels met rust.
De baas: respecteert de natuur en laat dus de omgeving achter zoals hij hem aangetroffen heeft.
De hond: maakt geen kwetsbare planten kapot en graaft geen kuilen onder/bij picknickbanken.
De baas: laat de hond niet plassen tegen autobanden e.d. of zijn behoefte doen op een parkeerplaats.
De hond: kan best zijn plas ophouden en heeft geleerd waar hijwel mag plassen en poepen.
De baas: laat de hond op een terras of in een horecagelegenheid onder de tafel of stoel liggen zodat hij niet in de weg ligt of bedelt bij andere tafels.
De hond: blijft netjes op zijn plaats liggen.
De baas: laat de hond regelmatig inenten (hondenziekte, ziekte van Weil, parvo) en ontwormen.
De hond: is vriendelijk tegen de dierenarts.
Bron: Wandelen met je hond van Nicky Gootjes
MIJN HOND HEEFT VIEZE OOGJES, KUNT U DAAR EEN ZALFJE VOOR KLAARLEGGEN?
Een veel gestelde vraag in de praktijk. Het antwoord is altijd, neen, daar moet eerst naar gekeken worden. Het ene vieze oog dient anders behandeld te worden dan een ander vies oog.
Een verkeerde behandeling kan leiden tot blindheid en daarbij: de meeste honden hebben maar twee ogen dus moeten we daar zuinig op zijn. Daarom geldt vooral bij ogen altijd: zonder diagnose geen behandeling!
U kunt het oog vergelijken met een gootsteen met een druppelende kraan er boven en een kleine afvoer. Meestal loopt de gootsteen niet over, maar dat gebeurt wel als de kraan verder wordt opengedraaid dan de afvoer aan kan, of wanneer de afvoer verstopt zit. Vieze oogjes kunnen veroorzaakt worden door teveel traanvocht en door ontstekingen, waarbij ook combinaties mogelijk zijn.
Teveel traanvocht op het oog
Het traanvocht wordt gemaakt door de traanklieren en zorgt voor het glad houden van het doorzichtige deel van de oogbol, het hoornvlies.
Het traanvocht wordt afgevoerd via kleine putjes in de ooglidranden, waarna het via dunne buisjes naar de neusholte stroomt. Het kan voorkomen dat de putjes te nauw zijn of niet zijn aangelegd. Ook kunnen de afvoerbuisjes verstopt zijn.
Het gevolg is dat één of beide ogen traanvocht verliezen over de ooglidrand heen. Dat veroorzaakt klonten in en onder de ooghoek en kan aldaar tot ontstekingen leiden. De behandeling kan met druppels, maar soms alleen met chirurgie tot verbetering leiden.
Bij een normale afvoer kan het oog met traanvocht overstromen doordat er teveel van gemaakt wordt. Meestal is de oorzaak daarvan een irritatie of ontsteking van het oogslijmvlies of van het hoornvlies.
De oorzaak daarvan kan onschuldig zijn: tocht, prikkelende stoffen of pollen. Deze vorm is eenvoudig met zalf of druppels te behandelen. De oorzaak kan ook een serieuze bacteriële of virale infectie zijn. Ook hier kan een lokale behandeling volstaan, mits het juiste medicijn wordt gebruikt.
Ook kan de binnenkant van het 3de ooglid ontstoken zijn waardoor er allemaal bobbeltjes ontstaan die het hoornvlies irriteren. Soms is dit te behandelen met druppels maar vaak is een eenvoudige chirurgische behandeling de enige oplossing.
Ernstiger is een hoornvliesbeschadiging (door stoten tegen een takje of kattennagel).
Door de irritatie komt ook hier vaak weer een tranenvloed, maar hier dient eerst de beschadiging behandeld te worden. Het hoornvlies kan ook geïrriteerd raken doordat één of meer haren langs de oogbol schuren. Komt vaak voor bij naar binnen krullende oogleden.
Te weinig traanvocht op het oog
In het begin ziet dit er net zo uit als bovengenoemde gevallen. Wanneer de traanklieren te weinig of geen traanvocht maken, schuren de oogleden bij het knipperen over het droge hoornvlies. Dat veroorzaakt een ontstekingsvocht dat op het eerste gezicht het uiterlijk geeft van een gewoon traanoog, maar niets met traanvocht te maken heeft.
De dierenarts kan met papierstripjes onderscheid maken tussen traanvocht en ontstekingsvocht, de traanproductie meten en vaststellen of de traanproductie te kort schiet of soms zelf geheel afwezig is. In het eerste geval kan een tijdelijke, maar
tijdige lokale behandeling met een speciale zalf de traanklier weer activeren, maar in ernstige gevallen moet de behandeling levenslang worden voortgezet. Indien de verkeerde of geen behandeling wordt ingezet raakt het hoornvlies beschadigd, waarna uiteindelijk het gezichtsvermogen, en soms zelfs het hele oog verloren raakt.
U ziet, er zijn nogal wat verschillende oorzaken voor iets dat “op het oog” er uit ziet als een vies of nat oogje.
Aangezien de dierenarts van u niet mag verwachten dat u de juiste oorzaak zelf vaststelt, mag u ook niet van de dierenarts verwachten dat u zonder diagnose het juiste middeltje meekrijgt. Ook het zelf vast geven van medicijnen die nog over waren van een vorige behandeling is niet zonder risico’s, al ziet het oog er weer hetzelfde uit als de vorige keer. Er kan toch iets heel anders aan de hand zijn. Het middel dat eerst goed hielp kan nu de kwaal erger maken.
Heel vaak horen wij dat de eigenaar al enige tijd het betrokken oog schoonmaakt met gekookt water (hopelijk afgekoeld). Dat is om twee redenen eigenlijk onzin!
Ten eerste omdat het voor het oog niet uitmaakt of het in contact komt met schoon drinkwater direct uit de kraan, of afgekoeld gekookt water.
Ten tweede omdat het in beide gevallen irriterend werkt en een bestaande irritatie in stand kan houden.
Zet de douchekop maar eens op uw opengesperde ogen, dan weet u hoe het voelt. Ogen dienen gespoeld te worden met zout water, net zoals onze eigen tranen zout zijn. Als u toch wilt spoelen: los een volle theelepel keukenzout op in een liter lauw water en u komt redelijk in de buurt.
Bron: Infobulletin Stichting Aai. Dit artikel is van Fred van der Kolk, dierenarts te Bussum.
Bronopgave: Boekje van Stichting Aai
Anaalzakjes: hoe kleine orgaantjes tot grote ongemakken kunnen leiden.
Fred van der Kolk (dierenarts te Bussum) schrijft regelmatig medische rubrieken in het boekje van de STICHTING AAI.
Dit wordt een onsmakelijk verhaaltje, maar aangezien vrijwel elke hondenbezitter er mee geconfronteerd wordt moeten we er maar even doorheen bijten.
Elke hond (kat) heeft links en rechts naast de anus een anaalzakje. Wanneer je de anus als een klok ziet dan liggen de zakjes op 10 voor half en tien over half.
Een anaalzakje is een holte, omgeven door anaalzakkliertjes. Die kliertjes produceren een substantie die dat zakje vult. Beide anaalzakjes hebben een afvoergangetje dat uitmondt in de anus. Het is de bedoeling dat tijdens het poepen de langs de anaalzakjes glijdende ontlasting de zakjes leeg drukt, zodat de inhoud verspreid wordt over de geproduceerde drol. De geur van die vloeistof voegt een soort handtekening aan de ontlasting toe, zodat een andere hond kan ruiken van wie de drol is.
Hoewel voor de hond zeer informatief, voor ons produceert die vloeistof een vreselijk stank, die nog het meest aan rotte vis doet denken.
Ook al voelen we ons nog zo verwant met onze honden, deze vloeistof maakt het verschil! Meestal functioneren de anaalzakjes (door cliënten vaak anaalklieren genoemd) uitstekend, soms niet.
Problemen ontstaan wanneer die anaalzakjes niet goed worden geledigd. Dat kan gebeurendoor verschillende oorzaken.
Soms liggen de zakjes te ver naar opzij, soms zijn de afvoergangetjes te nauw, en soms is de inhoud te taai. Hierdoor, en door combinaties van deze afwijkingen, kan het gebeuren dat de anaalzakjes overvuld raken.
Het eerste wat u daar van kunt merken is dat de hond jeuk bij zijn anus voelt en daarmee over de grond gaat schuren. Dat noemen we “sleetje rijden”. Ook kan de hond gaan bijten boven de staartbasis om er bij te willen komen. Er ontstaan dan kale plekken naast de staartbasis. Soms wordt de druk in de anaalzakjes zo hoog dat een of beide zakjes zich spontaan ledigen, maar dat gebeurt vooral bij een geringe druktoename zoals bij schrikken, stress of vreugde. In het ergste geval zit de hond dan net bij iemand op schoot. Hoewel dit voor de omgeving zeer onaangenaam kan zijn, is dit nog de gunstigste variant.
Het kan namelijk ook gebeuren dat de zakjes zich echt niet kunnen ledigen. In dat geval wordt de inhoud steeds dunner en kan het zakje gaan ontsteken. Door het dunnere ontstekingsvocht krijgt de hond een laatste kans om de anaalzakjes alsnog via een natuurlijke weg te ledigen. Als het dan nog niet lukt, dan scheurt het zakje uiteindelijk, en breekt het door, waarbij er een gat in de huid naast de anus ontstaat, waardoor het ontstekingsvocht kan afvloeien. Voordat het ontstoken zakje doorbreekt is de hond ziek, met verhoging of koorts en is er een rode dikte naast de anus te zien. Als de hond in dat stadium bij de dierenarts komt, opent de dierenarts de dikte (als de dikte al is doorgebroken hoeft dat uiteraard niet meer).
De nabehandeling bestaat uit een antibioticumkuur. Daarna geneest het proces voorgoed, of tot een volgende doorbraak. Indien uw hond vaak sleetje rijdt, of al eens eerder een anaalzakonsteking heeft gehad, of regelmatig spontaan de anaalzakjes ledigt, is het zinvol de zakjes regelmatig (gemiddeld 4 keer per jaar) te laten leeghalen door uw dierenarts.
U kunt het ook zelf proberen, nadat uw dierenarts het heeft voorgedaan. Het is overigens een fabeltje dat wanner de anaalzakjes door de dierenarts eenmaal zijn leeg geknepen, het daardoor moet blijven gebeuren. Het feit dat ze moeten worden leeg geknepen is het gevolg van een afwijking aan de zakjes, en niet andersom. Wanneer het leeghalen van de zakjes zeer vaak moet worden gedaan en/of wanneer dat een probleem is, is het verwijderen van de anaalzakjes te overwegen.
Mits de ingreep wordt gedaan door een dierenarts die daarin bekwaam is, is de kans dat daarbij de zenuwen van de anus beschadigd raken te verwaarlozen. Onze huisartsen mogen heel blij zijn dat wij geen anaalzakjes hebben, toch zou ik niet met hen willen ruilen!
Bron: Infobulletin Stichting Aai
WEL OF GEEN HONDENCURSUS?
Door samen met een hond een cursus te volgen kunt u een betere band met uw hond krijgen.
Gehoorzaamheidstraining is niet de oplossing voor ieder gedragsprobleem maar het geeft een basis van waaruit veel problemen kunnen worden aangepakt.
Training kan de communicatie tussen baas en hond verbeteren waardoor uw hond het door u gewenste gedrag gaat vertonen en de hond een plezieriger huisgenoot wordt. Het doel is niet een slaafse, pootjes gevende robot te krijgen maar een sociale, lieve, gehoorzame hond die meer vrijheden kan krijgen (omdat u het vertrouwen in hem heeft) en die daardoor ook een gelukkigere hond is.
Ook voor honden die geen gedragsproblemen hebben kan het leuk zijn om een cursus te doen. Het samen oefenen in een groep met andere honden kan een leuke uitdaging zijn. Vaak houden baas en hond er ook nog goede contacten aan over met “gelijkgezinden” en kan men na afloop de honden lekker laten spelen of een wandeling maken met z’n allen.
Bijna alle zogenaamde gedragsproblemen van honden zijn eigenlijk normale gedragingen voor de hond, maar zijn voor ons niet acceptabel.
Een voorbeeld: honden die tijdens het wandelen andere honden aanvallen of honden die juist erg bang zijn voor onbekende honden die ze tijdens de wandeling tegenkomen.
In de natuurlijke leefomgeving van de hond (wolf) leeft hij in een roedel dat een territorium bezit. Andere, onbekende, honden worden in dat territorium niet geduld en zullen worden aangevallen en weggejaagd. Eigenlijk heel normaal en begrijpelijk gedrag. Maar dit soort gedrag is natuurlijk heel lastig tijdens een wandeling door het park want het is nu eenmaal niet het exclusieve territorium van uw hond/ roedel/ gezin alleen, maar het is ook het terrein van misschien wel honderd andere honden!
Gelukkig hebben de meeste honden van jongs af geleerd dat ze in een maatschappij leven waarin ook een heleboel andere honden aanwezig zijn. Ook volwassen honden leren dit na enige tijd en met de juiste begeleiding.
Andere probleemgedragingen die eigenlijk natuurlijke gedragingen van de hond zijn zijn bijvoorbeeld veel blaffen, stukmaken (slopen), gaten in de tuin graven, krabben aan de deur, agressief zijn naar visite of zelfs bijten.
Een gehoorzaamheidscursus kan uw hond leren op een wijze om te gaan met andere honden die in onze mensenmaatschappij wenselijk is.
Gehoorzaamheidstraining moet ten allen tijde leuk zijn voor de hond. Cursussen waar op een “harde” manier met de hond wordt omgegaan, waar geen speeltjes en hondensnoepjes gebruikt mogen worden dienen te worden vermeden. Het uitgangspunt dient het “belonen van gewenst gedrag” te zijn, geen hardhandig geruk aan een slip- of wurgkettingen!
Als uw hond de basistraining voor gehoorzaamheid heeft gehad en er veel plezier in heeft zou u zelfs kunnen overwegen om een stapje verder te gaan en een cursus “behendigheid” of “fly-ball” te doen. De meeste honden vinden het prachtig. En uw hond hoeft echt niet perse als pup of jonge hond te beginnen. Het gezegde “een oude hond kan je geen trucjes meer leren” gaat in werkelijkheid niet op.
Ook met een oudere hond kunt u op dit gebied nog van alles ondernemen. Er worden door heel Nederland veel trainingen gedaan met honden. Informeer eens in uw omgeving (bijvoorbeeld bij een dierenarts of asiel) welke hondenscholen als goed bekend staan of vraag andere hondenbezitters hoe hun hondenschool bevallen is.
Bron: Infobulletin Stichting Aai
HELP! MIJN HOND IS BANG VOOR KNALLEN!
Het is jammer dat de viering van Oud en Nieuw een periode van angst en stress voor huisdieren kan zijn. Voor ons als baasjes is het belangrijk dat we weten hoe we onze dieren hierin moeten begeleiden, vòòrdat het lawaai losbarst.
Helaas gebeurt het maar al te vaak dat tijdens het geknal (huis-)dieren in paniek raken en weglopen van hun vertrouwde omgeving, waarbij het gevaar bestaat dat ze niet meer terug gevonden worden of overreden worden.
Als u niet in staat bent om thuis te blijven tijdens de Oud- en Nieuw viering is het noodzakelijk om te zorgen dat uw hond binnenshuis is en niet naar buiten kan gaan. Probeer om hem zich veilig te laten voelen: laat radio of tv aan (een beetje hard zodat de knallen minder opvallen); geef een lekkere kluif en leg bijvoorbeeld een oude jas van uzelf in de hondenmand zodat de hond uw lichaamsgeur “bij zich heeft”.
Sommige honden voelen zich tijdens het geknal het veiligst in een kast, ze kiezen vaak zelf een plek uit. Indien mogelijk staat u dit de hond toe. In een kast klinken de knallen ook wat minder hard en het is er donker zodat hij de lichtflitsen niet ziet.
Geef de hond die dag flink wat lichaamsbeweging (een fietstochtje?) gevolgd door een lekkere maaltijd, zodat hij al wat moe is tegen de tijd dat u vertrekt. Bind de hond nooit vast tijdens uw afwezigheid op Oud en Nieuw. Als hij in paniek raakt zou hij kunnen stikken (zeker bij een slipketting of slipband).
Als u wel thuis bent en u merkt dat de hond in paniek raakt tijdens de knallen, probeer hen dan af te leiden met speeltjes of (als het “hoofd” van de hond daar niet naar staat) met wat eenvoudige oefeningen als “zit”, “af”, “poot”, “blijf”, “kom voor” etc. Steun bieden mag wel, maar ga de paniekerige hond niet heel uitgebreid troosten en knuffelen, dit kan averechts werken.
En of u nu thuis bent of niet: als u van uw hond weet dat hij bang is voor knallen kan het raadzaam zijn om bij de dierenarts wat kalmerende tabletjes te halen.
Uiteraard is voorkomen beter dan genezen. Het is mogelijk om angstige honden te desensibiliseren. Dat wil zeggen dat de hond geleerd wordt te wennen aan knallen zodat hij het normaal gaat vinden en er niet meer van in paniek raakt.
U kunt hiermee zelf aan de slag door middel van het gebruik van een speciale CD met vuurwerkknallen, die u zolang de hond rustig blijft steeds wat harder afspeelt terwijl u hem wat afleidt en oefeningetjes laat doen.
Hier dient u natuurlijk ruimschoots voor Oud en Nieuw te beginnen en niet een paar dagen van te voren.
Ook zijn er bij sommige hondentrainingsclubs speciale cursussen om de hond aan geknal te laten wennen. Informeer hiervoor bij de verschillende kynologenclubs in uw omgeving.
Tenslotte: laat de hond op Oudejaarsavond tijdens het uitlaten niet loslopen en laat hem uit ruim voordat het geknal begint (omstreeks 22.00 uur). Vanzelfsprekend heeft u er voor gezorgd dat uw hond gechipt is en een halsband met adres om heeft, zodat mocht hij toch kans zien om weg te lopen, hij weer naar u teruggebracht kan worden.
Wij wensen u en uw hond een prettig Oud- en Nieuw viering toe!
Bron: Infobulletin Stichting Aai